....
Taraflar arasında görülen davada .... verilen 11/04/2016 tarih ve 2014/885-2016/319 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ..... taşıttığı malların herhangi bir anlaşma yapma imkanı olmaksızın muhtelif antrepolara dağıtıldığını, 3046 kap emtianın da davalıya ait antrepoya teslim edildiğini, davalı tarafa 05/06/2013 ve 06/05/2013 tarihlerinde iki parti halinde teslim edilen emtialarla ilgili olarak davalı tarafça 30/09/2013 tarih .... nolu 24.242,- TL bedelli, .... nolu 24.900,- TL bedelli ve .... nolu 24.242,- TL bedelli 3 adet ardiye faturası tanzim edilerek müvekkiline gönderildiğini, faturaların müvekkili tarafından kabul edilmeyerek Noter ihtarnamesi ile davalıya iade edildiğini, fakat davalı uhdesinde bulunan emtianın müvekkiline teslim edilmesi için ardiye bedelinin ödenmesinin talep edildiğini, bu nedenle zarureten ödendiğini, bırakılan emtianın ödeme yapıldığı gün tahliye edilemediğinden 11/10/2013 tarihli 999894 nolu 2.150-TL, 11/10/2013 tarih 999893 nolu 2.050,- TL ve 21/10/2013 tarih 999927 nolu 4.350,- TL bedelli 3 adet yeni fatura tanzim edilerek müvekkiline gönderdiğini, bu faturaların da zarureten ödendiğini, ileri sürerek fazladan ödenen ardiye ücreti için şimdilik 5.000 TL"nin tahsilini belirsiz alacak davası şeklinde istemiştir.
Davalı vekili, bu davanın belirsiz alacak davası şeklinde açılamayacağını, ardiye ücretlerinin serbestçe belirlenebildiğini, ardiye ücretlerinin ardiyecinin tarifesine göre hesaplanmakta olduğunu, müvekkili şirketin antreposunda davacının bekleyen malı için kendi tarifesini uyguladığını, davacının iddiasının aksine müvekkili şirketin ardiye tarifesinin piyasa koşullarına göre yüksek ücretler içermediğini, savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında sözlü olarak ardiye sözleşmesi mevcut olduğu, ardiye ücreti taraflar arasında yazılı sözleşmeyle belirlenebileceği gibi belirlenmemiş ise alışılmış olan ücret talep edilebileceği, davalının fiyat listesi, eşyanın antrepoda kaldığı süreler, depolanma kriterleri, işletmenin verdiği hizmet kriterleri, eşyanın antrepoda kapladığı alan, emsal faturalar, antrepo işleticiliğinin piyasalardaki işleyişi dikkate alınarak yapılan ayrıntılı hesaplamada davalının kendi listesine göre kabul edilebilir alacağının 66.756,66 TL olabileceği, davacının ise malları teslim alabilmek için davalının yasa gereği eşyalar üzerinde hapis hakkı bulunduğundan fatura miktarlarını fahiş bulmasına rağmen toplam 81.934,-TL davalıya ardiye ücreti ödediği, bu durumda davacının 15.177,34 TL fazla ödeme yaptığı, gerekçesiyle 15.177,34 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
.../...






Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 777,56 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.










....