Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/17949 Esas 2013/7395 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti ve ödenmeyen ücret alacağı istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Mahkemece verilen kısa kararda, “ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ücret alacağı taleplerinin reddine” karar verildiği halde; gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sözkonusu alacaklar yönünden hüküm kurulmamıştır. Ayrıca, kısa kararda hüküm altına alınan kıdem tazminatına fesih tarihi olan 12.03.2010 tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, fesih tarihi olan 13.12.2011 tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadı Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma nedenidir. Mahkemece tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli kararda çelişki açık olduğundan kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.