MAHKEMESİ : Karamürsel Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/05/2014
NUMARASI : 2013/208-2014/317


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Taşınmaz üzerindeki yapılara resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş ise de; taşınmazın zemin bedeli yönünden rapor geçersizdir. Şöyle ki;
1)Dava konusu taşınmaz değerlendirme tarihi itibariyle imar parseli, emsal taşınmaz ise satış tarihinde kadastro parseli olduğu halde, taşınmazın tespit edilen metrekare birim fiyatına düzenleme ortaklık payı ilave edilmeden hesap yapıldığı gibi, dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazın Arsa Metrekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonu tarafından belirlenen emlak vergisine esas olan m2 değerlerinin karşılaştırılmasında; dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan daha değersiz olduğu anlaşılmasına rağmen, bilirkişi kurulunca dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan daha değerli olduğu kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde inandırıcı ve somut gerekçelere dayandırılmayan rapora göre hüküm kurulması doğru değildir.


Bu nedenle taraflara dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için yeniden imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi, dava konusu taşınmazın, değerlendirme tarihi itibariyle, emsal alınacak taşınmazın ise satış tarihi itibariyle imar ya da kadastro parselleri olup olmadığı ilgili Belediye Başkanlığı ve Tapu Müdürlüğünden sorulması, ayrıca dava konusu taşınmazın; imar planındaki konumu, emsallere olan uzaklığını da gösterir krokisi ve dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazların resen belirlenen vergi değerleri ve emsal taşınmazların satış akit tablosu getirtilerek, dava konusu taşınmazın değerlendirmeye esas alınacak emsallere göre ayrı ayrı üstün ve eksik yönleri ve oranları açıklanmak suretiyle yapılacak karşılaştırma sonucu değerinin belirlenmesi bakımından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu marifetiyle mahallinde keşif yapılarak alınacak rapor sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2)Davacı idarece düzenlenen 08.04.2013 tarihli kıymet takdir raporuna göre dava konusu taşınmaz üzerinde muhtelif yaşlarda 61 tane karışık meyve ağacı olduğu belirlendiği halde, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda meyve ağaçlarının eksik hesaplanması ve ağaçların değerlendirme tarihi olan 2013 yılı itibariyle yaş, cins ve verim durumlarına göre maktu değerlerine ilişkin resmi veriler Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı İlçe Tarım Müdürlüğünden getirtilip rapor denetlenmeden ve ayrıca davalıların taşınmazda hissedar olduğu gözetilmeden gerekçesi açıklanmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde tüm ağaç bedellerinin davalı tarafa ait olduğu kabul edilerek hüküm kurulması,
3)Tespit edilen kamulaştırma bedeline 09.09.2013 tarihinden karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken, faiz başlangıç tarihinin hatalı belirlenmesi,
4)Dava konusu taşınmazın tamamı kamulaştırıldığından, taşınmazda davalılara isabet eden payların iptaline karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hisseye düşen yüzölçümünün iptaline karar verilmek suretiyle infazda tereddüte yol açılması,
5)Davacı idare harçtan muaf olmadığı halde muaf kabul edilerek harç alınmasına yer olmadığına ilişkin hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 20/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.