Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3066 Esas 2015/5037 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Davacı temyizi açısından; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair temyiz nedeni bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli temyiz dilekçesi sunularak temyiz edilen dosyalarda da temyiz dilekçesinde belirtilen temyiz nedenleriyle bağlı kalınarak temyiz incelemesi yapılıyor olması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davacı vekilinin temyiz taleplerinin reddine,
2-Davalı temyizi açısından; dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı vekili, davacının iş akdinin sebepsiz ve haksız olarak feshedildiğini, haftanın 6 günü 08:30-21:00 saatleri arasında çalıştığını, cuma günleri 22:00"de işten çıktığını, dini bayramlarda 1-2 gün izin verildiğini, ulusal bayramlarda çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işyerinde hırsızlık yaptığının güvenlik kamerası kayıtları ve tanık anlatımları ile tespit edildiğinden iş akdinin feshedildiğini savunarak haksız açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı konusunda ihtilaf bulunmaktadır.
Olağan dışı çalışma iddiasında bulunan davacı iddiasını ispatla yükümlüdür. Davacı tanıkları işyeri çalışanı olmayıp çalışma koşullarını bilebilecek konumda değildir. Mahkemece fazla mesai alacağı davacının çalışma koşullarını bilebilecek durumda olmayan davacı tanık beyanları esas alınarak haftada 21 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hüküm altına alınmıştır. Davacı tanıklarının işyeri çalışanı olmamaları ve beyanlarının soyut olması karşısında davacının haftada 6 gün 8.30-21.00 saatleri arasında çalışarak 21 saat fazla çalışma yaptığının kabulü hatalı ise de işyeri çalışanı olan davalı tanıklarının beyanlarına göre de 2010 yılında haftada 3 saat, 2011 yılında haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılan davacının fazla çalışma ücretinin davalı tanık beyanlarına itibar edilerek bilirkişi raporunda hesaplanan şekilde kabulü gerekirken yanılgılı değerlendirme ile haftada 21 saat fazla çalışma yapıldığının kabulü ile sonuca gidilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.