Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1804 Esas 2021/2857 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1804
Karar No: 2021/2857
Karar Tarihi: 08.04.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1804 Esas 2021/2857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir cinsel saldırı suçu işleyen sanığın temyiz başvurusunu incelemiş ve yerinde görmediği temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, sanığın suçu işlediği zaman yürürlükteki kanunlar ile sonraki kanunlar arasında fark olduğu ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlendiği göz önüne alınarak, sanığa uygulanacak kanunların belirlenmesi gerektiğine karar vermiştir. Sanık hakkında önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak birbirleriyle karşılaştırılması sonucunda lehine olan hükmün uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi açıklanmış ve hükmün bu maddeye göre yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri açısından, 5237 sayılı Kanun'un 58-61. maddeleri ile 6545 sayılı Kanun'un 1. maddesi önemlidir.

14. Ceza Dairesi 2017/1804 E. , 2021/2857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü reşit katılanın kalçasına dokunarak elini tutma şeklindeki ani ve kesintili gerçekleşen eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alındığında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.