Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/1398 Esas 2020/2929 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Bakırköy 47. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet




Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip tebligatın bu adrese yapılması gerektiği gözetilmeksizin, sanığa yokluğunda verilen, Bakırköy 14.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 29/01/2013 tarih 2010/3210 esas 2013/38 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararının, bilinen son adresi olan “Kartaltepe mah. Küçük Bağlar Mevkii Sokak Yonca apt D:2/2 Bakırköy/İstanbul” adresine Tebligat Kanunu 10. maddesi uyarınca tebliğe çıkartıldığı, tebligatın bila tebliğ iadesi üzerine, adres araştırması yapılmadan ve mernis adresi tespit edilmeden bilinen en son adres olan yukarıda belirtilen adrese, Tebligat Kanunu 35. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi sebebiyle yapılan tebligatın usulsüz olduğu, dolayısı ile 25/01/2013 tarihli kararın kesinleşmediği buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı ve "yok" hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanığın 05/12/2014 tarihli temyiz dilekçesinin 29/01/2013 tarih 2010/3210 esas 2013/38 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 16.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.