Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5419 Esas 2020/1730 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5419
Karar No: 2020/1730
Karar Tarihi: 19.02.2020

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5419 Esas 2020/1730 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın kullandığı otobüsle seyir halindeyken karşıdan karşıya geçmeye çalışan bir yaya çarpması sonucu yayanın hayatını kaybetmesine sebep olduğu belirtilmiştir. Ancak, yargılamada sanık hakkında kusurlu bir durum tespit edilememiştir ve beraat kararı verilmesi uygun görülmüştür.
Kararda, TCK'nın 85/1 (taksirle öldürme suçu), 62 (cezanın hafifletilmesine ilişkin düzenleme), 50/4-1 (ceza miktarının belirlenmesine ilişkin düzenleme), a-52/2-4 (adli para cezasının ödenmemesi durumunda infaz aşamasındaki değerlendirilme), 53/6 (kamu davasının düşmesi) maddeleri yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/5419 E. , 2020/1730 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1, a-52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü saat 17:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otobüs ile yerleşim yeri dışında, bölünmüş, hafif virajlı, asfalt kaplı yol üzerinde... istikametine seyri sırasında olay mahalline geldiğinde, sanığın gidiş istikametine göre sol tarafından yola çıkarak karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ...’a çarpması neticesinde yayanın hayatını kaybetmesine tali kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusursuz olduğuna hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.