MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, yaşılılık ve sağlık sebepleri ile davalının adresinde davalıya bakım konusunda anlaştıklarını, davalının bakıma muhtaç olduğunu ve çalıştığı sürede haftada yedi gün davalının tüm bakımını yaptığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davacının 4857 sayılı İş Kanunu"nun 4. maddesi kapsamında ev hizmetlerinde başka bir işçi ile dönüşümlü olarak çalıştığı, kanunun anılan maddesi gereğince bu olaya 4857 sayılı Kanun"un uygulanamayacağı, Borçlar Kanununa göre genel görevli Asliye Hukuk Mahkemesinde çözümünün mümkün olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir.
Karar davacı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık yapılan işin ev hizmeti olup olmadığı ve işçinin iş kanunu kapsamında kalıp kalmadığı noktasında toplanmaktadır.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır.
İşçinin iş kanunu kapsamında kalmaması halinde iş mahkemesine açılan davada, dava dilekçesinin görev sebebi ile reddi ve davanın görevli hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi gerekir.
5521 sayılı Kanun"un 1. maddesi uyarınca 4857 sayılı Kanun"a göre işçi sayılan kimselerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş aktinden veya iş kanununa dayanan her türlü hak iddalarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının çözüm yeri iş mahkemeleridir.
4857 sayılı Kanun"un 4. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi uyarınca "ev hizmetlerinde çalışanlar" hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Kısaca ev hizmetlerinde aşçı, uşak, temizlikçi gibi işlerde çalışan işçi ile ev sahibi işveren arasındaki uyuşmazlığın iş mahkemesinde değil, görevli hukuk mahkemesinde çözümlenmesi gerekir. 4857 sayılı Kanun"un kapsamı dışında bırakılan bu hizmetleri gören kimselerle bunları çalıştıranlar arasındaki hukuki ilişkilerde Borçlar Kanunu"nun iş sözleşmesine ilişkin hükümleri uygulanacaktır. Aile bireylerini evden alarak, gidecekleri yere götüren, iş olmayan zamanlarını ise ev ve eklentilerinde geçiren şoförün de ev hizmeti yaptığı ve iş kanunu kapsamında olmadığı kabul edilmelidir.
Buna karşın evde hastaya bakan hemşire, ev hizmeti yapmış sayılmaz. Ev hizmeti yanında ev ve bahçesinde bekçilik yapan kişinin ağırlıklı hizmeti bekçilik ise, bu kişi de iş kanunu kapsamında işçidir.
Dosya kapsamına göre, davacının, davalının bakımını yapmak üzere istihdam edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda taraflar arasındaki ilişkinin iş kanunu kapsamında olduğu gözetilerek davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, görevsizlik kararı verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.