Esas No: 2021/30939
Karar No: 2022/24685
Karar Tarihi: 07.12.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/30939 Esas 2022/24685 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Dosya görüşülerek karara varıldı ve temyiz isteği reddedildi. Karara karşı belirtilen hukuka aykırılık nedenlerinin yetersiz olduğu sonucuna varıldı. Dosya bir Asliye Ceza Mahkemesine gönderildi ve kararın bir örneği de Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderildi. Kanun maddeleri ise CMK'nın 288, 294, 289, 302/1 ve 304 oldu. CMK'nın bu maddeleri, temyiz sürecinde gözetilmesi gereken yasal düzenlemelerdir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Tehdit
KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, temyiz sebebine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından CMK'nın 288 ve 294. maddeleri kapsamında katılanın belirttiği hukuka aykırılık nedenleri ile CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de gözetilerek, yapılan değerlendirmede:
Katılanın temyizinin; kararın haksız olduğuna, boş kovan barut izinin atış sonrasında araba içinde kaldığına, adaletin tecelli etmediğine, sanığın sabıkalı olup birçok suçtan ceza aldığına, kararın ortadan kaldırılması gerektiğine yönelik olduğu,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik hükümde bozmayı gerektirecek bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi 15/05/2018 tarihli, 2018/381 E. 2018/1603 K. sayılı hükmün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
CMK'nın 304. maddesi gereğince dosyanın ... Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
