Birden fazla kişi ile birlikte tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/6813 Esas 2020/4134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Birden fazla kişi ile birlikte tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ..."ın aşamalarda temyiz kapsamı dışında olan sanık ..."ı azmettirdiğini kabul etmemesi, sanığın azmettirdiğine dair tanık beyanı bulunmaması ve sanık ..."ın soruşturma aşamasındaki ifadesinde katılanı tanımadığını, olay günü katılanı arayıp tehdit etmediğini, olaydan ifadesi alınırken haberdar olduğunu beyan etmesine karşın, kovuşturma aşamasındaki ifadesinde çelişkili şekilde kendisini sanık ..."ın azmettirdiğini, bunun üzerine katılanı arayarak tehdit ettiğini beyan etmesi karşısında, sanık ... hakkında yetersiz gerekçeyle tehdit suçuna azmettirme eyleminden mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sanık ..."ın suçun azmettiricisi, temyiz kapsamı dışında olan sanık ..."ın ise faili olduğunun kabul edilmesi ve böylelikle eylemin birden fazla kişi ile birlikte işlenmediğinin anlaşılması karşısında, sanık ... hakkında TCK"nın 106/1-1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçu yerine aynı Kanunun 106/2-c maddesi uyarınca birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b-Sanığın eyleminin TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun kabul edilmesi halinde ise, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma kararının CMUK"nın 325. maddesi gereğince hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ..."a hükmün açıklanmasına karar verilirken sirayet ettirilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 26/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.