22. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/18542 Karar No: 2013/7286
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/18542 Esas 2013/7286 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın konusu, davacının kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesi istemidir. Mahkeme, davacının işyerinde 1987-2010 tarihleri arasında çalıştığını, emekli olduktan sonra da çalışmaya devam ettiğini ve iş akdini haklı nedenle feshettiğini belirterek davacının taleplerini kısmen kabul etmiştir. Davalı taraf temyiz etmiş fakat yemin delili kesin delil olduğu unutularak karar usul ve kanuna aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 225. ve devamı maddeleri.
22. Hukuk Dairesi 2012/18542 E. , 2013/7286 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili müvekkilinin davalı şirket yanında 15.02.1987 tarihinde çalışmakta iken 05/08/2002 tarihinde emekli olduğunu emeklilik işlemlerini yaptığı sürede dahil olmak üzere sürekli çalıştığını, müvekkilinin emekli olmasına rağmen alması gereken kıdem ihbar ve kullanılmayan yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarına karşılık hiç bir ödemede bulunulmadığını, kendisine ne zaman ayrılmak istersen bütün alacaklarına karşılık sana bir ev alırız emekli ikramiyesi yerine geçer dendiğini müvekkilini çocuk okuttuğu için bunu kabul ettiğini, 17/04/2010 tarihinde sağlık nedenlerini gerekçe göstererek haklı nedenle iş akdini feshettiğini, bu nedenlerle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 200 TL kıdem, 100 TL fazla çalışma, 100 TL yıllık izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili davacının şirket bünyesinde 01/09/1990 – 05/08/2002 tarihleri arasında çalıştığını emeklilik sebebiyle işyerinden ayrıldığını, ayrılırken de kıdem tazminatını aldığını, davacının fazla çalışma ve yıllık izin alacağı olduğu yolundaki iddiaları kabul etmediklerini davacının çalıştığı sürelerdeki tüm haklarını aldığını zamanaşımı itirazında bulunduklarını davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece davacının 15/02/1987 – 17/04/2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, 05/08/2002 tarihinde emekli olduğu ancak davalı işyerinde çalışmaya devam ettiği, geçirdiği kalp krizi sonucu sağlık durumunun iyi olmaması nedeniyle hastalık nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği, dinlenen tanık beyanlarından davacının emekli olduktan sonra da davalı işyerinde çalıştığı, hastalık nedeniyle işyerinden ayrılmak zorunda kaldığı, yıllık izin ve fazla mesai alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının işçilik alacaklarının ödenip ödenmediği noktasında toplanmaktadır. Davalı vekili delilleri arasında yemin deliline de dayanmıştır. İşçilik alacaklarının ödendiğini ispat davalı işverene aittir. Medeni Usul Hukukunda yemin delili kesin delil niteliğindedir. Kesin yemin, ispat yükü kendisine düşen tarafın davanın halline etkili bir vakıanın ispatı için diğer tarafa teklif ettiği yemin olup, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 225. ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Yemin teklif edecek taraf, ispat yükü kendisine düşen fakat iddiasını veya savunmasını ispat edememiş olan taraftır. Yemin deliline dayanılabilmesi tarafların delil listelerinde açıkça bu delile dayanmaları veya dava ya da cevap dilekçesinde yemin deliline dayanmaları mümkündür. Davalı taraf cevap dilekçesinde yemin deliline dayanmıştır. Bu durumda mahkemece davalı tarafa yemin deliline dayanma hakkı hatırlatılıp sonucuna göre karar vermek gerekirken bu husus gözardı edilerek karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2013 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.