Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7547 Esas 2018/2104 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7547
Karar No: 2018/2104
Karar Tarihi: 21.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7547 Esas 2018/2104 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili olarak verilen beraat hükmünü incelemiştir. Suçtan zarar gören mağdurun katılımı söz konusu olduğunda, kanun yolunun açık olduğunu belirten mahkeme, mağdurun katılan olarak kabul edilmesine karar vermiştir. Sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilirken, mağdurun vekilinin temyiz itirazları da reddedilmiştir. Kararda, 1412 sayılı CMK'nın 260/1 ve 237/2. maddelerinin uygulandığı belirtilmiştir. 1412 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi, suçtan zarar görmüş kişilerin katılımının mümkün olduğunu düzenlerken, 237/2. madde ise suçtan zarar görenlerin davaya müdahillerinin kabul edilebileceğini belirtir.

14. Ceza Dairesi 2016/7547 E. , 2018/2104 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
1412 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören mağdur ..."un şikayetçi olup vekili aracılığıyla sanık hakkında kurulan hükmü temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, mağdurun katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, aynı Kanunun 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdur ..."in davaya müdahil Av. ..."ın müdahil vekili olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık müdafiin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece yüzüne karşı verilen 31.10.2013 günlü hükmü sanık müdafiin CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 05.02.2014 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan mağdur vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.