Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4189 Esas 2019/6489 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4189
Karar No: 2019/6489

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4189 Esas 2019/6489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 11. Ceza Dairesi tarafından onanan kararda, sanığın mühür bozmak suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Kararda, sanığın deneme süreci içerisinde işlediği ikinci suç nedeniyle dava zamanaşımının durduğu vurgulanıyor. Toplanan delillere dayanılarak, sanığın suçunun kabul edildiği ve cezalandırılması gerektiği sonucuna varıldığı ifade ediliyor. Kararda ayrıca, Kangal Asliye Ceza Mahkemesi'nin sanık hakkında açıklanan hükümde hukuka aykırılık olduğu belirtilerek, kanun maddeleri detaylı şekilde açıklanıyor. Bu kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 203/1, 62/1 ve 52/2 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi olarak belirtiliyor.

11. Ceza Dairesi 2019/4189 E. , 2019/6489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29.01.2010 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 03.01.2011 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı nedenin bulunmadığı, azaltıcı sebeplerin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde hükmün açıklanma koşullarının oluştuğu noktasında Üye ..."ın karşı oyu ile oy çokluğu ile, esas yönünden oy birliği ile karar verildi.
EK GEREKÇE
Dairemizin 19/09/2019 tarih, 2019/4189 Esas, 2019/6489 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten muhalifim.
Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 203/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Kangal Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/12/2014 tarih 2014/203 Esas, 2014/269 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 17.12.2009 tarih 2009/139 Esas- 2009/514 Karar sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Kangal Sulh Ceza Mahkemesi’nin 04/04/2014 tarih 2013/166 Es 2014/153 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 3-d., 62, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan 3.000 TL APC ile iki kez cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükümlere istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun (hükmün açıklanma koşullarının oluşmadığı yönündeki) görüşüne katılmıyorum. 19.09.2019