Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/4243 Esas 2015/2318 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İstanbul 39. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :12.02.2014
Numarası :2013/45-2014/18

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:


- K A R A R -

Davada, eser sözleşmesinden ve cari hesaptan kaynaklanan bakiye alacağın tahsili istemi ile başlatılan ilâmsız icra takibine davalı borçlu tarafından yapılan itirazın iptâli ile takibin devamı ve %40"dan az olmamak üzere icra inkâr tazminatının tahsili istenmiş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-İİK"nın 67/II. maddesi uyarınca takibe itiraz eden borçlunun icra inkâr tazminatına mahkum edilebilmesi için itirazında haksız olması gerekir. Alacak likit olmayıp varlığının ve miktarının belirlenmesi yargılama yapılmasını ve bilirkişiden rapor alınmasını gerektiriyorsa borçlunun takibe itirazında haksız olduğu kabul edilemez. Somut olayda, icra takibi cari hesaba dayandırılmıştır. Cari hesapta yer alan faturaların davalıya tebliğ edilerek TTK"nın 23/II. maddesi uyarınca itirazda bulunulmamış olması nedeniyle münderacatının kabul edilmiş sayıldığı veya bu faturaların davalı yanca kabul edilerek ticari defterlerine kaydedildiği davacı tarafından kanıtlanmamıştır. Davacının alacağı, davacıya ait ticari defter kayıtları ile fatura ve irsaliyelerin mali müşavir bilirkişice incelenmesi sonucu belirlenmiştir. Bu durumda alacağın likit olduğu ve borçlunun takibe itirazında haksız bulunduğu kabul edilemeyeceğinden mahkemece koşulları oluşmayan icra inkâr tazminatı isteminin reddi gerekirken, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek alacağın likit kabul edilip icra inkâr tazminatına hükmedilmesi doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç göstermediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesinin yollamasıyla uygulanması gereken mülga 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın hüküm kısmının 2 nolu bendindeki "%20 (3.144,00 TL) tazminatın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine” cümlesinin karardan çıkartılarak yerine "yasal koşulları oluşmadığından davacının icra inkâr tazminatı isteminin reddine” cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 04.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.