Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/19899 Esas 2013/7249 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, ücret, yol, yıllık izin, fazla mesai ücreti, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, yol ücreti ve 2009 yılı Mart ayı ücretinin davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Davalı cevabında davacının çalıştığı projenin Eminönü Belediyesinden alınan temizlik işi olduğu ve bu belediyenin, Fatih Belediyesi ile birleşmesi sebebiyle hükmi şahsiyetinin kalmadığını ve Fatih Belediyesi ile de yapılmış bir hizmet alım sözleşmesi bulunmadığından iş sözleşmesi burada sona eren davacıya Kartal Belediyesi projesinde iş teklif edildiği halde kabul edip başlamadığından devamsızlık sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek haksız davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece yol ücreti isteminin reddine diğer alacakların bilirkişi raporundaki hesaplamalar dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının talep ettiği Mart-2009 ücreti dava açılmadan önce 03.06.2009 tarihinde davacının hesabına yatırıldığı ve bu durumun davacı tarafından 05.10.2010 günlü oturumda mahkeme huzurunda da kabul edildiği halde ücretin hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
3-Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bunu ispat etmek durumundadır. Somut olayda fazla mesai alacağı konusunda ispat külfeti kendisinde olan davacı işçi iki şahit bildirmiştir. Bu şahitlerden birinin davacının eşi, diğerinin ise davacı ile aynı evde kalan akrabası oldukları, beyanlarında da davacının işe başlama ve işin sona erme saatlerini değil de davacının evden ayrılma ve evine dönme saatlerini bildikleri, bu anlatımlarla fazla mesainin belirlendiği oysa işyeri çalışma süre ve şartları hakkında bilgisi bulunmayan bu şahitlerin beyanların göre fazla mesai alacağının belirlenmesi mümkün olamayacağı düşünülerek, mahkemece davacı tarafından ispat edilmeyen fazla mesai alacağının reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ:Temyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2013 gününde oybirliği ile karar verildi