Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11015 Esas 2019/6486 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11015
Karar No: 2019/6486
Karar Tarihi: 19.09.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11015 Esas 2019/6486 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, elektronik bir işyerinin sahibi olarak, katılana ait kimlik bilgilerini kullanarak katılan adına bir GSM hattı abonelik sözleşmesi sahte olarak düzenlemesi ve imzalaması suçlamasıyla açılmış kamu davasında, sanığın yaptığı savunma karşısında suçun sübutu halinde olduğu ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddelerine göre suçlu olduğu ve usulünce ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiği gözetilmediği gerekçesiyle beraat hükmü bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. Maddesi
- 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. Maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. Maddesinin 10. Fıkrası ve 56. Maddesinin 4. ve 5. Fıkraları

11. Ceza Dairesi 2017/11015 E. , 2019/6486 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

1)...Elektronik isimli işyerinin sahibi olan sanığın katılanın bilgisi ve rızası dışında kimlik bilgilerini kullanmak suretiyle katılan adına... numaralı GSM hattına ait abonelik sözleşmesini sahte olarak düzenlemek ve katılan adına sözleşmeyi imzalamak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık her ne kadar savunmalarında katılan adına düzenlenmiş abonelik sözleşmesinin sahibi olduğu işyeri tarafından düzenlendiğini, ancak söz konusu sözleşmeyi katılanın imzaladığını, GSM hattını kontörlü olarak kendisi için çıkarttırdığını, sözleşme ekinde bulunan kimlik fotokopisinin katılana ait olduğunu, katılanın kimlik fotokopisini temin etmesinin imkansız olduğunu belirtmiş ise de; suça konu abonelik sözleşmesinin sanığın işyerinde düzenlendiği ve elde edilen menfaatin GSM bayii işleten sanığa ait olduğu da gözetilerek; toplanan tüm delillere göre suçun sübutu halinde hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında, işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz” ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa usulünce ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Kabule göre de; suça konu abonelik sözleşmesinin düzenlendiği tarih olan "10.01.2011" suç tarihinin gerekçeli karar başlığına "25.10.2013" şeklinde yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.