Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/5135 Esas 2020/1804 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5135
Karar No: 2020/1804
Karar Tarihi: 22.01.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/5135 Esas 2020/1804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin huzurunu ve sükununu bozduğu gerekçesiyle sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanık hakkında cinsel taciz suçundan açılan bir davada, eylemin cinsel taciz suçunu oluşturmadığı kabul edilerek kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz üzerine yapılan incelemede, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuyla ilgili uzlaşma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiği belirlenmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddesi olarak 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi ve aynı Kanunun 253. maddesi belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/5135 E. , 2020/1804 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan dava açıldığı, eylemin cinsel taciz suçunu oluşturmadığı, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyet kararının temyizi üzerine yapılan incelemede, iddianame konusu suçun uzlaşma kapsamında olmadığı, ancak soruşturma ve kovuşturulması şikayete bağlı olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun uzlaştırma kapsamında olması nedeniyle kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemine ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz olmadığından, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.