Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/2177 Esas 2015/2306 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2177
Karar No: 2015/2306
Karar Tarihi: 30.04.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/2177 Esas 2015/2306 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kişi ile davacı kişi arasındaki dava sonucunda Asliye Hukuk Mahkemesi 358.439,43 TL'nin tahsili talep edilmiştir ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay da temyiz istemini reddetmiştir. Kararda, 14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasanın 2/A maddesi ile HUMK'nın 427. maddesi açıklanarak, 01.01.2014 tarihinden itibaren kesinlik sınırının 1.890,00 TL'ye çıkarıldığı belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2015/2177 E. , 2015/2306 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 19.11.2014 gün ve 2014/533-445 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2/A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin kararı 04.12.2014 tarihlidir. Davada 358.439,43 TL"nin tahsili talep edilmiş ve davanın kısmen kabulüne, 1.800,00 TL"nin davalı ... tahsiline karar verilmiştir. Karar anılan davalı vekili tarafından temyiz edildiğinden davalı yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.