Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8023 Esas 2019/11541 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8023
Karar No: 2019/11541
Karar Tarihi: 01.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8023 Esas 2019/11541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş. Dosya içeriği, uyulan bozmaya ve hukuki kanıtlara göre suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş. Ancak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verdiği iptal kararları da değerlendirilmeli ve lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderleri sanıklara yükletilmemeliymiş. TCK'nun 53. maddesine ilişkin olarak Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının da gözetilerek uygulanması gerekmektedir. Kararda detaylı olarak bahsedilen kanun madde ve hükümleri TCK'nun 53. maddesi ve CMUK'un 322. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2019/8023 E. , 2019/11541 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
24.02.2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 24.02.2013 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden önce 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan kısım 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; hüküm fıkralarından "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" çıkartılması ile yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerinin eklenmesi ve hükümlerden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Bozma kararı öncesi hesaplanan yargılama giderlerinin sanıklardan eşit oranda tahsiline, bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.