Davacı adına vekaleten ekili
tarafından, davalı aleyhine 28/06/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; mahkemece açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/04/2016 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili, duruşmasız olarak da davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 14/02/2017 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar vekili ile karşı taraftan davalı vekili geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, gaiplik nedeniyle tapu iptali ve tescil kararından kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar, ortak murislerine ait taşınmaz hakkında davalı idarenin talebi sonucu gaiplik nedeniyle tapu iptali tescil davası açıldığını ve taşınmazın hazine adına tescil edildiğini, iddia ederek MK 588/3. maddesi uyarınca taşınmaz raiç değerinin ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı bir kusurları olmadığını, taşınmazı bedelsiz olarak dava dışı belediyeye devrettiklerini belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, TMK 588/3. maddesi uyarınca taşınmazın hazine adına tescili nedeniyle davacıların mülkiyet haklarının ihlalinden dolayı raiç değerin ödetilmesi isteminde bulunabilecekleri gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
21 Aralık 2015 gün ve 29569 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinde Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya
para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7"nci maddenin ikinci fıkrası, 9"uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10"uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir." şeklinde düzenleme yapılmıştır. Bu durumda, açılan dava kısmen kabul, kısmen reddedilerek 980.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiğine göre, kabul edilen kısım üzerinden davacı yararına nispi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken açıklanan bu düzenlemeye aykırı olarak, 1.800,00 TL maktu vekalet ücreti takdir edilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davacılar yararına takdir olunan 1.480,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine, davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.













Karşılaştırıldı. ND

Bu belge 5070 sayılı Yasa hükümlerine göre elektronik olarak imzalanmıştır.