7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/3547 Karar No: 2015/5006 Karar Tarihi: 19.03.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/3547 Esas 2015/5006 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçinin haksız ve bildirimsiz olarak işine son verildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı talebiyle açtığı davada, davalıların ispatlayamadığı sebeplerle davanın kabulüne karar verildi. Ancak mahkeme, davacının yatırdığı ve yatırması gereken bakiye harçların hangi davalıdan tahsil edileceği konusunda hatalı karar verdiği için hüküm fıkrasında düzeltme yapılması gerektiğini belirtti. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyle: 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi.
7. Hukuk Dairesi 2015/3547 E. , 2015/5006 K.
"İçtihat Metni"
İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... "nin tüm, davalı ..."nın aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı vekili, davacının iş akdine haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Bakanlık kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, davalı şirket ise feshin haklı nedenle olduğunu davacının görev yerinde olmadığını ve kendisine sorulduğunda da amirine küfür ve hakaret ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir. Mahkemece, davalıların davacının iş akdinin tazminat gerektirmeyecek şekilde son bulduğunu ispatlayamadıkları ve davalı Bakanlığın asıl işveren olarak sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın, kabulüne karar verilmiştir. Somut olayda, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı ... harçtan muaf olmasına rağmen davacının yatırdığı ve yatırılması gereken bakiye harçların davalılardan hangisinden tahsiline karar verildiği belirtilmeden hüküm oluşturulması hatalı olup bozma nedeni ise de yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının, 2. ve 4. bentlerinin silinerek yerlerine; " 2- Peşin alınan harcın mahsubu ile bakiye 335,19 TL harcın davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan davalı ... " den alınarak Hazine"ye gelir kaydına, 4-) Davacının yaptığı 48,00 TL davetiye gideri, 200,00 TL bilirkişi gideri olmak üzere toplam 248,00 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacıya verilmesine, davacının yatırdığı 137,85 TL harç giderinin davalı ... den alınıp davacıya verilmesine" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı şirkete yükletilmesine, 19.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.