...

Taraflar arasında görülen davada ..... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/02/2016 tarih ve 2014/1258-2016/111 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 25.12.2010 tarihli sistem kullanım anlaşması imzalandığını, davalı tarafından bu anlaşmalar gereğince davalı tarafından Ocak 2007-Kasım 2009 dönemi için 318.435,18 TL tutarlı cezai fatura düzenlendiğini, ancak taraflar arasındaki anlaşmaya göre davalının önceden uyarıyı yapması ve müvekkiline süre tanıması gerektiğini, faturaların ihtirazi kayıt konularak müvekkili tarafından ödendiğini, davalının uyarı yapmaksızın kestiği faturaların hukuka ve sözleşme hükümlerine aykırı olduğunu ileri sürerek, 318.435,18 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı, husumet ve yetki itirazında bulunmuş, müvekkilince yapılan işlemlerin mevzuata uygun olduğunu, müvekkilinin ihbar yükümlülüğünün bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, yanlar arasında sistem kullanım anlaşmasının 25.12.2010 tarihinde imzalandığı, anlaşma imzalanmadan önce de fiili bir anlaşmanın mevcut olduğu, dava konusu ceza faturasının 29.01.2013 tarihinde yanlar arasındaki sistem kullanım anlaşmasının öncesine ilişkin olarak Ocak 2007-Kasım 2009 dönemi için düzenlenmiş bulunduğu, ceza faturası için davacıya önceden önel verilmek suretiyle bir uyarı yapılmadığı, somut olay itibariyle de sistem kullanım anlaşmasının 10. maddesi hükmüne uyulmadan uygulanan cezai şartın haksız olduğu ve iadesi gerektiği, ayrıca dava konusu döneme ilişkin ceza faturası düzenlenmesinin dürüstlük kuralına aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 318.435,18 TL"nın dava tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.






SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 16.314,26 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



....