Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/11287 Esas 2022/1527 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi



Dava, eksik hesaplandığı iddiası ile yaşlılık aylığı miktarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, davanın reddine dair, karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki davada, davacının, davadan önce yaptığı başvuru sonrasında davalı Kurumca davacının taleplerinin bir kısmının kabul edildiği, bir kısmının ise davalı Kurumca yapılan güncelleme işlemi ile yargılama sırasında kabul edildiği, fakat bir kısım talebinin mümkün olmadığı ve mahkemece bu yönden verilen kararın yerinde olduğu anlaşılmakta olup, davacı lehine vekâlet ücreti verilmemesi isabetsiz görülmüştür.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün, vekâlet ücretine ilişkin fıkrasının silinmesi ile yerine, Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T.'ye göre 3.400,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” hükmünün yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ilgiliye iadesine, 08.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.