Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5950 Esas 2019/360 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5950
Karar No: 2019/360
Karar Tarihi: 23.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5950 Esas 2019/360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, bir kişinin silahlı terör örgütüne üyeliği suçundan yargılanmasına ilişkin verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunu inceledi ve başvuruyu esastan reddetti. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlendi. Kararda, TCK'nın 314/2 (silahlı terör örgütüne üyelik suçu), 3713 sayılı Kanunun 5 (terörle mücadele), TCK'nın 62 (ceza miktarının takdiri), 53/1-2-3 (eylemin özelliğine göre hükümler), 58/9 (cezanın hafifletilmesi), ve 63 (cezanın ertelenmesi) maddeleri uygulandığı belirtiliyor.

16. Ceza Dairesi 2018/5950 E. , 2019/360 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53/1-2-3, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihinin ilk yakalama tarihi olan "06.12.2016" yerine "16.01.2017" olarak kabul edilmesi mahalinde düzeltilebilir hata olduğu kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.