12. Ceza Dairesi 2019/4852 E. , 2020/1714 K.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü saat 19:30 sıralarında katılan sürücü ... sevk ve idaresindeki motosiklet ile arkasında ...’ın yolcu olarak bulunduğu halde, dönel kavşağa girip seyrini sürdürdüğü sırada seyir yönüne göre sağ taraftan gelen ve aynı kavşağa giren sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki otobüsle çarpışması neticesinde;...’nın vücudunda 4. derece kemik kırığı; ...’ın ise basit tıbbi müdahele ile giderilebilir şekilde yaralandığı olay sebebi ile alınan bilirkişi raporlarında sanığın kavşaklarda geçiş önceliğine riayet etmemesinden kaynaklı olarak asli kusurlu olduğu anlaşılmakla;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının dördüncü bendinin hükümden çıkarılarak, yerine "Sanığa verilen hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesi göz önüne alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 225 tam gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 7.500 TL adli para cezasına çevrilmesine" ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün, isteme uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
