Danıştay 3. Daire 2019/4251 Esas 2022/998 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/4251
Karar No : 2022/998

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Spor Dış Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2012 yılında bir kısım alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak sözü edilen faturalara dayalı indirimlerin reddi neticesinde sonraki yıllara devreden indirilebilecek katma değer vergisinin azaltıldığı gözetilerek yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca adına 2015 yılının Aralık dönemi için re'sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyata ilişkin vergi ceza ihbarnamelerinin 20/02/2018 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşıldığı olayda, vergiyi doğuran olayın 2012 yılında gerçekleştiği dikkate alındığında, 2013 yılı başında işlemeye başlayan ve 31/12/2017 tarihinde dolan beş yıllık zamanaşımı süresi geçirildikten sonra davacıya tebliğ edilen tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Sahte fatura kullanıldığı hususunun sabit olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : 2012 yılı hesap ve işlemlerinin incelendiği rapor dayanak alınarak ancak 31/12/2017 tarihine kadar cezalı verginin tarh ve tebliğ edilebileceği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2022 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.

(X)-KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 113. maddesinde zamanaşımı; süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak tanımlanmış, 114. maddesinde ise, vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlayarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmeyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı hüküm altına alınmıştır. Bu hüküm gereği vergi alacağının doğduğu dönem, verginin ödenmesi gerektiği dönemdir.
Dava konusu olayda, 2012 yılı işlemleri incelenen davacının bir kısım alımlarını sahte faturayla belgelendirdiğinin tespit edildiği, bu faturalara isabet eden katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden düzenlenen beyan tablosu uyarınca 2012 yılı Aralık döneminden 2013 yılı Ocak dönemine devreden indirilecek katma değer vergisinin azaltılarak ödenecek vergi çıkan 2015 yılının Aralık dönemi için tarhiyat yapıldığı görülmektedir.
Vergi alacağının doğduğu dönem, verginin ödenmesi gerektiği dönem olup, dava konusu vergi alacağının da 2015 yılı itibarıyla doğduğu açık olduğundan, vergi alacağının doğduğu yılını takip eden yılın başından başlayarak beş yıllık süre geçmeden davacıya tebliğ edilen dava konusu tarhiyatın zamanaşımına uğradığından söz edilemeyeceğinden, temyiz isteminin kabulüyle Vergi dava Dairesi kararının bozulması gerektiği oyuyla Daire kararına katılmıyorum.