Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/5046 Esas 2020/1085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 08.07.2019 tarih ve 2019/231-2019/654 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi gereğince davalı kurumun özelleştirme kapsamı çerçevesinde yürütmüş olduğu elektrik dağıtım ve perakende satış işinin 29/05/2013 tarihinde tamamlandığını, faaliyetlerin davalı TEDAŞ tarafından yürütüldüğü sırada 31/07/2001 tarihinde ..."ın elektrik akıma kapılarak ölmesi sonucunda mirasçıları tarafından davalı aleyhine açılan davanın daha sonra müvekkili tarafından takip edildiğini, İzmir 1. İdare Mahkemesi"nde açılan davanın kabul edilip, kararının Danıştay denetiminden geçerek kesinleştiğini, müvekkilince 24/08/2007 tarihinde 28.237,57 TL ödeme yapılarak icra dosyasının kapatıldığını, 182,90 TL temyiz harç giderinin müvekkilince karşılandığını ileri sürerek, İHDS"nin 7.4. maddesi gereğince 28.420,47 TL’nin faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımından ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafın İHDS"nin 7.4 maddesi gereğince icra dosyasına yapmış olduğu ödemeden davalı tarafın sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 28.420,47 TL’nin temerrüt tarihi olan 16/01/2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.456,05 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.