Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/6416 Esas 2020/1803 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6416
Karar No: 2020/1803
Karar Tarihi: 22.01.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/6416 Esas 2020/1803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme ceza davasında yargılanan sanığın kasten yaralama suçundan beraat etmesine, ancak hakaret suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, hakaret suçunda artırıma gidilerek sanığa fazla ceza verildiği ve hesap hatası yapıldığı tespit edildiği için karar bozuldu. Hakaret suçunun aleniyet olgusu için belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması gerektiği belirtildi. TCK'nın 125/4. maddesi uyarınca aleniyetin gerçekleşmesi için herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekli olduğu vurgulandı. Ayrıca, sanığın hakaret eylemini evinin bahçesinde gerçekleştirdiği için aleniyetin oluşmadığına karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde: TCK'nın 125/3-a, 125/4. ve 43. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/6416 E. , 2020/1803 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Hakaret suçunda, 5237 sayılı TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesine karşın, sanığın hakaret eylemini evinin bahçesinde gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, aleniyet olgusunun oluşmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 125/4. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
b) Kabule göre de;
TCK’nın 125/3-a, 125/4. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 2 ay hapis cezasında, aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca yapılan artırım sırasındaki hesap hatası nedeniyle, sonuç cezanın 1 yıl 5 ay 15 gün yerine 1 yıl 5 ay 23 gün olarak fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.