MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar ... kendi adına asaleten ... adına velayeten, ... ve ... vekili Avkat ... tarafından, davalı ... aleyhine 03/05/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/04/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı ...’un bisikletiyle seyir halindeyken davalı belediyenin açmış olduğu ve üzerini kapatmadığı çukura düşerek yaralandığı, ... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/595 esas ve 2012/217 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda davalı belediyenin, yaralanmaya neden olan çukur ile ilgili sorumlu olduğunun tespit edildiği, yaşanan kaza nedeniyle davacı anne ve ağabeyinin de büyük üzüntü yaşadığı belirtilerek, manevi tazminat talep edilmiştir.
Davalı idare, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı idarenin haksız eylemi nedeniyle yaralanan davacı ... ve bakımını üstlenen davacı anne ile ağabeyi için ayrı ayrı manevi tazminata hükmedilmiştir.
Dosya kapsamından, savcılık soruşturma aşamasında kusura ilişkin olarak alınan raporlar arasında çelişki olduğu, mahkemece başkaca kusur raporu alınmadığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda; mahkemece tarafların kusur oranlarının oluşa uygun olarak tespit edilerek sorumluluğun belirlenmesi ve yaralanmanın niteliği de dikkate alınarak davacı anne ve ağabeyi yönünden manevi tazminat şartlarının oluşmadığının gözetilmesi gerekirken yazılı şekilde verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.