MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, erkek yararına hükmolunan maddi tazminat ve ferileri taleplerinin reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 18.12.2018 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Av. ... geldi. Karşı taraf davalı-karşı davacı ... vekiline usulüne uygun tebligatın yapılmadığı görüldü. Temyiz eden davacı-karşı davalı vekili mürafaa talebinden vazgeçtiğini beyan ettiğinden bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı-karşı davalı kadının, çalıştığı, sürekli ve düzenli bir gelirinin olduğu ve bu nedenle davacı-karşı davalı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmemesinde bir yanlışlık bulunmadığı anlaşılmakla, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, 15.05.2015 tarihli ilk kararda davacı karşı davalı kadının davasının reddine, davalı karşı davacı erkeğin de davasının kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı karşı davalı kadının temyizi üzerine Dairemizin 17.03.2016 tarihli ilamı ile “davalı-karşı davacı erkeğin de güven sarsıcı davranışının olduğu,” bu nedenle davacı-karşı davalı kadının davasının kabul edilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karar verilmekle, Dairemizin bozma ilamı kesinleşmiş, davacı-karşı davalı kadın lehine usulü kazanılmış hak oluşmuştur. Eş söyleyişle, bozma ilamına uyulmasına karar veren mahkemenin, bozma ilamı doğrultusunda hüküm tesis etmesi zorunludur.
Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılamada bozma ilamına uyulmasına rağmen 05.07.2017 tarihli kararda davalı-karşı davacı erkek tarafından temyize konu edilmeyen ve davacı-karşı davalı kadına da önceki mahkeme kararında kusur olarak yüklenmeyen; ortak çocuğa sert davrandığı ve şiddet uyguladığına dair vakıaların da kusur olarak yüklenmesi doğru olmamıştır. İlk mahkeme kararını temyiz etmeyen ve Dairemizin 17.03.2016 tarihli bozma ilamında tespit edilen ve bozmaya uyulmakla kesinleşen davalı karşı davacı erkeğin güven sarsıcı eyleminin yanında, yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-karşı davalı kadının da mahkemenin kabulünde olduğu üzere birlik görevlerini ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda davalı- karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Durum böyle iken davacı-davalı kadının ağır, davalı-davacı erkeğin hafif kusurlu kabul edilmesi, bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarakta davacı-karşı davalı kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddiyle, davalı-karşı davacı erkek yararına maddi tazminata (TMK m. 174/1) hükmedilmesi usule ve kanuna aykırı olduğundan, hükmün bozulması gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.18.12.2018 (Salı)