Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5559 Esas 2020/1705 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5559
Karar No: 2020/1705
Karar Tarihi: 18.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5559 Esas 2020/1705 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/5559 E.  ,  2020/1705 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/3-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
    Temyiz Edenler : Sanık müdafii ve katılanlar vekili

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın idaresindeki traktörle geceleyin meskun mahalde aydınlatması bulunan bölünmüş yolda seyri sırasında orta refüj aralığından soldaki sokağa dönmek üzere sola manevrasıyle bölünmüş yolun diğer istikametinden seyretmekte olan motosikletin seyir yönüne girmesi sonucu, motosikletin kendisinin aracına sağ yan kısımdan çarptığı, motosiklet sürücüsü katılan ...’ın hayati fonksiyonlarına etkisi 1. derece kırık olacak yolcusu katılan ...’nin ise hayati tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarına etkisi 5. derece kırık olacak şekilde yaralanmasına asli kusurla sebebiyet verdiğinin kabul ve tespit edildiği olayda,
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Suç tarihi itibariyle 18 yaşın altında veya 65 yaşın üstünde olmayan sanık hakkında hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında ugulama maddesinin TCK"nın 50/1-a maddesi yerine, uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 50/3 maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1 maddesi şeklinde gösterilmesi ,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafındaki “TCK’nın 50/3 yollaması ile” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.