MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, genel tatil, yıllık izin ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 20.01.1989 tarihinde çalışmaya başladığını, işten haklı nedenle ayrıldığı 06.06.2009 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, işyerinde yemek ve servis olduğunu, aylık net maaşının 2.200,00 TL olduğunu, haftanın 6 günü 08:00-20:00 arası çalıştığını, yıllık izinlerini birer hafta olarak yedi defa kullanmış olduğunu, resmi tatil ve dini bayramların bir günü hariç çalıştığı halde karşılığının kendisine verilmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücretleri, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, 06.06.2009 tarihinde davacının kendisinin hizmet akdini feshederek işten ayrıldığını, son brüt ücretinin 699,23 TL olduğunu, fazla mesai sütununu ihtiva eden teferruatlı tediye ücret bordrolarına göre fazla çalışma ücretinin kendisine ödendiğini, ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmadığını, taleplerinin zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının ödeme yapılmadığını iddia ettiği dönem ile ilgili imzalı ücret bordrosu ibraz edilmediği, davacının ücretleri ile fazla mesai ücretlerinin ödendiğini davalı tarafın ispat edememesi nedeni ile davacı tarafından yapılan feshin haklı fesih olduğu, bu durumda davacının kıdem tazminatı hakkı doğduğu, 20/01/1989-06/06/2009 tarihleri arasında 20 yıllık kıdemi olan ve işyerinde vardiya sorumlusu ustabaşı olarak çalışan bir kişinin asgari ücret ile çalışmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı, davacının ulusal bayram genel tatil günleri çalıştığı, dini bayramlarında üçüncü gününden sonra çalışma yapıldığı, ancak yapılan çalışmaların karşılığı olan ücretlerin ödenmediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Somut olayda, davacı tarafça aylık ücretin net 1.200,00 TL olduğu iddia edilmiş; davalı taraf, davacının aylık ücretin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında gösterildiği üzere asgari ücret seviyesinde olduğunu savunmuştur. Mahkemece, davacı işçinin aylık ücret miktarı talep gibi kabul edilmiştir. Ne var ki, emsal ücret araştırılması yapılmamıştır. Öncelikle, davacının eğitim durumuna ilişkin diploma, mesleki yetkinlik belgesi ve sair belgeler dosya içeriğine alınmalıdır. İşçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir. Neticeye göre, hüküm altına alınan alacakların miktarları değişeceğinden, gerekirse hüküm altına alınan alacaklar yeniden hesaplanmalıdır.
2- Davacı taraf, davalı işyerinde haftanın 6 günü 08.00-20.00 saatleri arasında 12 saat çalışma yapıldığını ve fazla mesai alacağı olduğunu ileri sürmekte ise de; başka bir davada aynı işverenle ilgili olarak yapılan yargılamada 02.11.2006 tarihli ifadesinde davacı, davalı işyerinde 08.00- 16.00 ile 16.00-24.00 saatleri arasında çalışıldığını ve ikili vardiya sisteminin uygulandığını belirtmesi nedeni ile işyerinde ikili vardiya sisteminin ne zamandan beri devam ettiği ve vardiya saatleri kesin olarak açıklığa kavuşturulup belirlenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.