Yargıtay - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/600 Esas 2018/1496 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/600
Karar No: 2018/1496
Karar Tarihi: 02.04.2018

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/600 Esas 2018/1496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık ...un, kasten yaralama suçundan 3.000.00 Türk lirası para cezası ile cezalandırılmıştır. Ayrıca cezasının ertelenmesine karar verilmiş ve hak yoksun bırakılması uygulanmıştır. Ancak, Mahkemenin kararında, sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği koşulların bulunmamasına rağmen 5237 sayılı Kanun'un 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi kararı verilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesinde sadece hapis cezalarının ertelenmesi ve aynen infazı konusunda düzenleme bulunduğu, para cezaları için ise böyle bir düzenlemenin olmadığına dikkat çekilmiştir. Bu sebeple Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, kararın kanun yararına bozulmasını istemiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a, 62. ve 52/2. maddeleri, 51/1. maddesi ve 5237 sayılı Kanun'un 53/1. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2018/600 E. , 2018/1496 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten yaralama suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 86/2, 86/3-a, 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000.00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına, aynı Kanun’un 51/1. maddesi gereğince cezasının ertelenmesine ve 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına dair Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2017 tarihli ve 2016/344 esas, 2017/312 sayılı kararı ile ilgili olarak;
1- 5237 sayılı Kanunun 53/1. maddesinde yer alan "....kişi kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak..." şeklindeki hüküm gereğince anılan maddede yazılı hak yoksunluklarına hükmedileceğinin düzenlendiği ve sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-a, 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000.00 Türk lirası adlî para cezasına mahkûmiyet kararında koşulları bulunmadığı halde 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. maddesinde sadece hapis cezalarının ertelenmesi ve erteli hapis cezasının aynen infazına ilişkin hususların düzenlendiği, anılan maddede para cezalarının ertelenmesi ve aynen infazı konusunda ise bir düzenleme bulunmadığı gözetilmeden, hükmedilen adli para cezası hakkında da erteleme kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24/01/2018 gün ve 94660652-105-27-13813-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2017 tarihli ve 2016/344 esas, 2017/312 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.