MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin usulden reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01.01.1994-28.06.2000 tarihleri arasında müvekkili bankada şef yardımcısı olarak çalıştığını, davacının görev yaptığı şubede ikinci müdür konumunda bulunan ... tarafından usulsüzlükler yapıldığını, bankanın trilyonlarla ifade edilecek zararlara uğradığını, tüm bu işlemler yapılırken davacının işini savsaması, yapılması gereken görevleri yerine getirmemesi sebebiyle zararın doğmasına sebebiyet verildiğini, bu hususların davacı tarafından verilen savunmada da itiraf edildiğini, davacının iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacı vekiline 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 120/2. maddesi gereğince gider avansı yatırması için 01.11.2011 tarihli duruşmada iki hafta kesin süre verildiği, verilen kesin süre içerisinde davacı tarafça gider avansı yatırılmadığını, 6100 sayılı Kanun"un 115/2. maddesi gereğince davanın usulden reddine karar vermesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Her dava açıldığı günkü kurallara göre değerlendirilir. Somut olayda davanın açıldığı tarih itibariyle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu değil, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu yürürlükte idi. 1086 sayılı Kanunu"da gider avansı uygulaması olmadığından bu uygulamanın derdest davaya uygulanması isabetli değildir. Kaldı ki mahkeme kararında gider avansının hangi masraflar için istendiği de açıkca gösterilmediğinden kurulan hüküm bu yönü ile de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 01.04.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.