Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1806 Esas 2019/8645 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1806
Karar No: 2019/8645
Karar Tarihi: 21.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1806 Esas 2019/8645 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan yargılanan sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak sekiz yıl hapis cezası verilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığına karar verdi. Mahkeme, suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle TCK’nın 143. maddesini uygulamasıyla birlikte temel cezanın alt sınırdan ayrılarak belirlenemeyeceğine dikkat çekti. Hüküm, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle onandı.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 288. maddesi: Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır.
- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi: Temel cezanın belirlenmesinde yedi kriter ve ceza hukukunun temel ilkeleri göz önünde bulundurulur. 143. madde ise, hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi durumunda daha ağır ceza öngörür. Üçüncü fıkrasında mükerrer değerlendirme yasağı bulunmaktadır.

13. Ceza Dairesi 2019/1806 E. , 2019/8645 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesi uyarınca “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır.”
Maddenin ikinci fıkrasına göre, bir kuralın yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
5237 sayılı TCK’nın 61. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, yedi bent halinde belirlenen kriterler ve ceza hukukunun temel ilkeleri göz önüne alınarak temel cezanın belirlenmesi gerekir. Örneğin; maddenin “c” bendi, “suçun işlendiği zamanı” bir kriter olarak düzenlemiş olup, ayrıca hırsızlık suçları bakımından TCK’nın 143. maddesi “suçun gece vakti işlenmesi”ni, daha ağır ceza verilmesini gerektiren bir nitelikli hâl olarak düzenlenmiştir. TCK’nın 61. maddesinin üçüncü fıkrasında mükerrer değerlendirme yasağı bulunmasına rağmen mahkeme, hem suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle TCK’nın 143. maddesini uygulayıp, hem de bu gerekçe ile temel cezayı alt sınırdan ayrılarak belirleyemez.
Sübutun temyiz denetimi dışında kaldığı ancak; TCK’nın 61. maddesi ile getirilen kuralın yanlış uygulanması hallerinin temyiz denetimi kapsamında olduğu, bu itibarla sanık müdafiinin temyiz isteminin, sanığın eyleme katıldığına, ancak doğrudan gerçekleştirmediğine, diğer sanıktan daha az ceza verilmesi ve cezanın alt sınırdan verilmesi gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın olay tarihinde müştekiye ait işyerinden temyiz dışı diğer sanıkla birlikte 25.000 TL değerinde araç, 1.500 TL değerinde bilgisayar ve 1.000 TL değerinde yedek anahtarı çaldığı şeklinde gerçekleşen olayda, mahkemece sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak hapis cezasının sekiz yıl olarak belirlenmesi ve bireyselleştirilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile hükmün ONANMASINA, 21/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.