Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/28664 Esas 2017/894 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile....Bankası.... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ..... 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 23/12/2015 gün ve 2014/1321-2015/2677 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, kredi kullanımı sırasında kendisinden dosya masrafı adı altında çeşitli masraflar alındığını, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.300,00 TL"nin kesintinin yapıldığı tarih itibariyle avans faizi ile iadesi yönünden karar verilmesini istemiş, ıslah ile talebini 1.510,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, miktar itibariyle öncelikle hakem heyetine başvurması gerektiği gerekçesiyle davanın dava şartı yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi (23.12.2015) itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ve davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.