MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Tekerrüre esas alınan Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/4 esas sayılı ilamının suç tarihinden sonra kesinleştiği anlaşıldığından tekerrüre esas alınamayacağı, sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde; Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/549 esas sayılı ve Büyükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/118 esas sayılı ilamlarının tekerrür oluşturabileceği, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.06.2013 tarihli, 2013/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği, sanığın adli sicil kaydında yer alan en ağır cezayı içeren Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/549 esas sayılı ilamına konu olan 765 sayılı TCK’nin 503/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna karşılık gelmesi ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alınması karşısında; tekerrüre esas alınabilecek söz konusu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)Suç tarihinin, suça konu sürücü belgesinin geri alındığı tarih olan 10.12.2010 tarihi olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 13.06.2011 olarak yanlış yazılması,
2)Tekerrüre esas alınan Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2012/4 esas sayılı ilamının, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında “13.06.2011” olarak gösterilen suç tarihinin “10.12.2010” olarak değiştirilmesi ve hüküm fıkrasından “sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin Ankara 12. ASLC nin 2012/4 esas sayılı ilamı ile verilen 4 YIL 8 AY hapis cezası üzerinden uygulanmasına” kısmının çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.