Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1104 Esas 2021/2937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi



Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki boşanma davası ile ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "72.070 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda mahkemece davalı-karşı davacı kadının 50.300 TL değerindeki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, erkeğin, ziynet alacağının kabulüne ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Taraflarca karşılıklı olarak TMK 166/1 maddesine dayalı olarak açılan boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda; tarafların eşit kusurlu olduğundan bahisle mahkemece her iki davanın da TMK 166/1 gereğince kabulüne karar verilmiş, verilen karar davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur, tazminatların reddi ve nafakalar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından; kusur, tazminatların reddi ve yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince yapılan yargılamada, erkeğin davasının TMK 164. madde kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle hüküm kısmen kaldırılarak, erkeğin davasının reddine, kadının manevi tazminat talebinin reddine ve sair istinaf itirazlarının reddine karar verilmiştir. Hüküm yukarıda gösterildiği üzere davacı-karşı davalı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı-karşı davalı erkeğin açmış olduğu boşanma davası hakkında TMK 166/1. maddesine dayalı olarak verilen kabul kararı davalı-karşı davacı kadın tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Erkeğin istinaf edilmeksizin kesinleşen boşanma kararı hakkında bölge adliye mahkemesince, davanın TMK 164. maddesi kapsamında yeniden incelenerek, erkek tarafından gönderilen terk ihtarının samimiyetsizliğinden bahisle davanın reddi yönünde hüküm verilmesi hatalı görülmüş ve davacı-karşı davalı erkeğin sair itirazları incelenmeksizin bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple, davacı-karşı davalı erkeğin, ziynet alacağının kabulüne ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair itirazların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 12.04.2021 (Pzt.)