Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/12/2015 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın pasif husumet yokluğundan reddine dair verilen 21/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazları yönünden;
Dava haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7/2. maddesinde “Davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine hükmolunur.” hükmü bulunmaktadır. Aynı Tarifenin “Tarifelerin üçüncü kısmına göre ücret” başlıklı 13/1 maddesinde ise “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10"uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” denilmektedir.
Somut olayda, davacının maddi tazminat talebi 3.935,00 TL olup karar tarihinde yürürlükte olan 2016 yılı maddesi yollamasıyla tarifenin ikinci kısmı ikinci bölümüne göre bu miktarın % 12’si 472,20 TL’ye isabet etmektedir. Bu miktar ise, tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde asliye hukuk mahkemeleri için öngörülen maktu avukatlık ücreti tutarı olan 1.800,00 TL’yi geçmemektedir. O halde, maddi tazminat yönünden davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden ve davası da husumet yokluğundan reddedildiğinden 472,20 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekmektedir. Öte yandan, tarifenin 13/1. maddesine göre kural olarak hükmedilen vekalet ücreti, maktu vekalet ücretinin altında olamaz ise de, belirtilen hükümde tarifenin 7/2. maddesinin saklı tutulduğu görülmektedir.
O halde, mahkemece, talep edilen maddi tazminat miktarı yönünden davalı yararına nisbi değil de maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmektedir.
./..
-2-

Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 436. maddesinin değişik 2. fıkrası uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 3 nolu bendinde yer alan “1.800,00 TL” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “472,20 TL nisbi” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.