Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8405 Esas 2018/1401 Karar Sayılı İlamı

....

Taraflar arasında görülen davada ....Mahkemesi’nce verilen 11/04/2016 tarih ve 2015/608-2016/355 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin cari hesap bazında davalıdan 44.000 TL alacaklı olduğunu, alacağın parke taşı yapımından kaynaklandığını ileri sürerek 44.000 TL"nin 12.03.2014 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkiline satıldığı iddia olunan parke taşı tesliminin yapılmadığını, faturanın, tek başına teslimi ispatlamadığı gibi davaya dayanak yapılan faturanın davacı defterlerine dahi kaydedilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının defterlerini sunmadığı, incelenen ve tasdikleri yapılan davacı defterlerine göre davacının 17.230 TL alacaklı göründüğü, davacı defterlerinin talep edilen alacak miktarı ile uyumsuz olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 17.230 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.....