Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3988 Esas 2019/9213 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3988
Karar No: 2019/9213
Karar Tarihi: 20.05.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3988 Esas 2019/9213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 18. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlamalarından mahkum edildikleri ve kararın bazı noktalarının kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulduğu ifade ediliyor. Kararda TCK'nın farklı maddelerinin uygulanması konusunda çelişki ve eksiklikler tespit edildiği, infaz rejimi ile ilgili düzenlemelerdeki iptallerin de dikkate alınması gerektiği belirtiliyor. Kanuna aykırı bulunan noktaların müdafii ve sanık tarafından dile getirildiği için kararın bozulduğu ve dosyanın yeniden incelenmek üzere gönderildiği ifade ediliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri TCK'nın 43/2, 50, 53/1-b, 58, ve 62, CMK'nın 230/1-d, 5275 sayılı Kanunun 108/2.

18. Ceza Dairesi 2017/3988 E. , 2019/9213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanıklar hakkında tekerrüre esas alınan ilamın kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin olması nedeniyle, TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının düşünülmemesi ve suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmayan sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hapis cezasının TCK’nın 50. maddesi uyarınca paraya çevrilmesine karşın, seçimlik ceza öngören hakaret suçunda yeterli gerekçe gösterilmeden hapis cezasının tercih edilmesi suretiyle çelişkiye yol açılması,
2) Sanıkların hakaret kabul edilen sözlerini birden fazla görevliye yönelik söylediklerinin anlaşılması karşında; TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanıkların 27/05/2014 tarihli duruşmadaki lehe hükümlerin uygulanması taleplerinin, TCK"nın 62. maddesindeki takdiri indirim uygulanmasını da kapsadığı gözetilerek, CMK’nın 230/1-d maddesi uyarınca, bu hususta kanuni dayanakları da gösterilerek olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
4) Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması karşısında, sanıklar hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
5) 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçunda hükmolunan adli para cezası hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
6) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin düzenlemenin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafii ve sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.