MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının 18.01.2006-04.06.2010 tarihleri arasında davalının yanında yirmidört saat haftada bir gün izin kullanarak hasta bakıcı olarak çalıştığını, son aylık net ücretinin 1.300,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminatları ile bir kısım ücret ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ücret alacağının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, taleplerini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacının borçlar kanununa tabi çalıştığını,davalının kardeşinin geçirdiği felç sebebiyle sürekli bir başkasının bakımına muhtaç olduğunu, bu sebeple Ocak 2006-15.05.2010 tarihleri arasında hastanede ve evde davacıdan hizmet satın aldığını, kardeşine iyi bakmadığının anlaşılması sebebiyle 15.05.2010 tarihinde davacının işine son verdiğini, ücretlerinin ödendiğini, 4857 sayılı İş Kanunu"nda ev hizmetlerinin iş kanunu dışında olduğunun düzenlendiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti talep edemeyeceğini, çalıştığı sürede Bağ-Kur sigortalısı olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının çalışmasının iş kanunu kapsamında olduğu, davacının 18.01.2006-15.05.2010 tarihleri arasında dört yıl, üç ay yirmiyedi gün süreyle 1.300,00 TL aylıkla çalıştığı, iş sözleşmesinin haklı sebeplerle feshedildiğinin işverence ıspatlanamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, 15 günlük Mayıs ayı ücretinin ödenmediği, fazla çalışma yaptığının ıspatlandığı gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, tanıkların beyanlarına göre, davacının haftanın altı günü davalının evinde yirmidört saat çalıştığı, yirmidört saat çalışma olağan çalışma saatlerinin dışında bir çalışma türü olduğundan bu şekilde yirmidört saat çalışılan işyerlerinde, dinlenme, yemek ve diğer ihtiyaçlar için belli bir sürenin ayrılmasından sonra çalışmanın günde en fazla ondört saat sürdürülebileceği kabul edilerek fazla çalışma yapıldığı kabul edilmiş ise de, davacının, davalının kardeşi olan hastanın, haftanın altı günü yirmidört saat boyunca hasta bakıcılığını yaptığı, yemek yapma ve ev işlerinin başkası tarafından yapıldığı, davacının bu çalışma şartlarını bilerek işe girdiği, ücretinde bu şartlara göre asgari ücretin üzerinde belirlendiği, çalışma şartları ile yaşamın iç içe girdiği anlaşılmıştır. Hal böyle olunca, fazla çalışma ücretinin reddi gerekirken yanlış yorum ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.