Danıştay 3. Daire 2019/7580 Esas 2022/1041 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/7580
Karar No : 2022/1041

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ... Otomotiv Yan Sanayi Metal Kauçuk Plastik Ürünler Makina Kalıp İmalatı İhracat İthalat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi'den alınamayan 2011 ve 2013 yıllarına ait muhtelif kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen ... tarih ve ... ile ...; ortak sıfatıyla düzenlenen aynı tarihli ve ... takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Şirkete 05/10/2009 tarihinde ortak olan ve 14/10/2009 tarihinden itibaren 5 yıl süreyle şirket müdürü olarak atanarak, 28/08/2013 tarihinde şirket ortaklığından ve müdürlüğünden ayrılan davacı adına düzenlenen ödeme emirleri içeriği kamu alacakları için, asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerinin öncelikle şirketin bilinen adresinde tebliğ edilmeye çalışılması gerektiği halde, şirketin bilinen adresine tebliğe çalışılmadan, şirketin kanuni temsilcisi ...'ın ikametgah adresinde "kapıya çakma" suretiyle tebliğ edildiğinden, dava konusu ödeme emri içeriği kamu alacakları için asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerine ait tebligatın 213 sayılı Kanun'da yer alan usullere uygun olarak yapılmaması nedeniyle, asıl borçlusu nezdinde kesinleştiğinden söz edilemeyecek olan kamu alacaklarının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen dava konusu ödeme emirlerinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emirleri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi İnceleme Raporu uyarınca faaliyeti 30/09/2015 tarihi itibarıyla re'sen terk ettirilen şirkete iş yeri adresinde tebliğ imkanı olmadığından, 213 sayılı Kanun'un 101 ve 102. maddeleri uyarınca tebligat yapıldığı, şirket adına kesinleşen kamu alacağının davacıdan tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.