Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/19596 Esas 2013/6683 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazmninatı, yıllık izin, ücret, ikramiye, asgari geçim indirimi, tasarruf teşvik ve nema alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı taraf, davacının davalı işyerinde 02.10.1996-30.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı taraf, davacının 2009 yılı yaz aylarında uzun süre işyerine gelmediğini, talep ettiği alacaklarının gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin alacağı, ücret alacağı, ikramiye alacağı ve asgari geçim indirimi alacağı bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının çalışma süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı taraf davalı işyerinde 02.10.1996-30.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Dosyada mevcut işveren ve davalı tarafından imzalı işten ayrılma belgesinde davacının işten ayrılış tarihi 30.09.2010 olarak gösterilmiştir. Yine mahkemece verilen karardan sonra davalı tarafın ibraz ettiği harçlandırılmamış dilekçesinde, davacının iş sözleşmesinin fesih tarihinin 30.09.2010 olduğunu, buna göre davacının kıdem tazminatı alacağına yürütülecek faiz tarihinin de bu tarih olduğunu belirterek bu hususun mahkeme kararında düzeltilmesini talep etmiştir.
Yukarıda belirtilen hususlar doğrultusunda davacının davalı işyerinde 02.10.1996-30.09.2010 tarihleri arasında çalışmış olmasına rağmen, bilirkişi raporunda 02.10.1996-30.09.2009 tarihleri arasında oniki yıl, onbir ay, yirmisekiz gün hizmetinin olduğu kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.