Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü gece vakti aydınlatmasız iki şeritli iki yönlü asfalt köy yolunda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 0,72 promil alkollü olarak seyri sırasında viraja girdiğinde diğer istikametten gelen araçlara ait şeride tecavüz etmesi nedeniyle karşı istikametten gelen ve katılanların bulunduğu motosikletle asli kusurlu olarak çarpışması neticesinde katılanlardan birinin hayati tehlikeye, yüzde sabit ize, duyu ve organlarından birinin işlevini yitirmesine ve 5. derece kemik kırığına neden olacak şekilde, diğer katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek 2. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulunun yerleşmiş raporlarında 100 ve üzerindeki promil olarak saptanan alkol düzeyinin güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğinin belirtilmesi karşısında, 0,72 promil alkollü olan sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği kabul edilerek temel cezada artırım yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini;
2-Sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi;
3-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığı kararı verilirken kanun maddesinin 179. madde yerine 151/1. madde olarak gösterilmesi;
4-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında "hükmün kesinleşme tarihinden itibaren birer ay aralıklarla  ve 20 eşit taksitle cezanın taksitlendirilmesine" şeklinde infazı kısıtlar şekilde karar verilmek suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırılık oluşturulması;

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.