Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Devletin yargı organlarını alenen aşağılama, hakaret, tehdit
Hüküm : 1- TCK"nın 301/1, 62/1, 51/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet, erteleme
2- TCK"nın 125/1-2, 43/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 106/1-1. cümle, 62/1, 51/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet, erteleme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Hakaret suçundan hükmolunan adli para cezasının miktarı ve 1412 sayılı CMUK"nın 305. maddesindeki temyiz sınırı karşısında, hükmün kesin olması nedeniyle Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Tehdit ve Devletin yargı organlarını alenen aşağılama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
a) Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olarak;
Sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hakkında hükmün açılanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın, denetim süresi içinde işleyerek mahkum olduğu kasıtlı suç nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca önceki mahkumiyet hükmünün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken aynı fıkranın ikinci cümlesi uyarınca cezanın kısmen infazı, ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vermenin ancak yükümlülüklerini yerine getiremeyen sanıklar yönünden mümkün bulunduğuda gözetilmeden, cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
b) Devletin yargı organlarını alenen aşağılama suçundan kurulan hükme yönelik olarak;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5759 sayılı Kanunun 1. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 301. maddesinin 4. fıkrası uyarınca bu suçtan dolayı soruşturma yapılması Adalet Bakanı"nın iznine bağlandığı ve bu husus maddi ceza hukuku müessesesi olup lehe olduğundan, sanık hakkında izin alınmasından sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Devletin yargı organlarını alenen aşağılama suçu yönünden diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.