Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11258 Esas 2014/1373 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11258
Karar No: 2014/1373
Karar Tarihi: 06.02.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11258 Esas 2014/1373 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, suç üstlenme suçundan yargılanmaktadır. Davaya bakma görevinin Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğundan bahisle mahkemenin görevsizliğine, dosyanın Eskişehir Nöbetçi Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen kararın ardından ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın gönderildiği Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesi, Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması yönünde karar vermiştir. Ancak Yargıtay, bu kararın olağan kanun yolu olan temyiz incelemesi sırasında denetlenemeyeceği ve kanun yararına bozma yoluyla Yargıtay tarafından denetlenebileceği gerekçesiyle anılan kararın bozulması lüzumuna karar vermiştir. Sanığın eylemi, alkolsüz kişi tarafından üstlenildiğinde objektif imkansızlık bulunduğu için, alkollü olarak araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye düşürmek suçunun kayırmak suçunu oluşturduğu belirtilmiştir. Suçluyu kayırmak suçu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 283/1 maddesinde \"Suç işleyen bir kişiye araştırma, yakalanma, tutuklanma veya hükmün infazından kurtulması için imkân sağlay

9. Ceza Dairesi 2013/11258 E. , 2014/1373 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç üstlenme suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sırasında, davaya bakma görevinin Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğundan bahisle mahkemenin görevsizliğine, dosyanın Eskişehir Nöbetçi Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine dair Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 19.12.2012 tarihli ve 2012/1056-999 sayılı kararını müteakip bu kez Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesince 08/02/2013 tarihli ve 2013/96 esas, 2013/49 sayılı görevsizlik kararının verilmesi üzerine, ortaya çıkan olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın gönderildiği Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesince Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması yönünde verilen 04.04.2013 tarihli ve 2013/464 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Merciin itiraz üzerine verdiği kararın kesin olan niteliğine göre olağan kanun yolu olan temyiz incelemesi sırasında denetlenebilmesine kanunî imkan bulunmadığı, bu nevi kararların ancak olağanüstü yasa yolu olan kanun yararına bozma yoluyla Yargıtay’ca denetlenebileceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; alkollü olarak araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye düşürmek suçunun alkolsüz kişi tarafından üstlenilmesinde objektif imkansızlık bulunması nedeniyle sanığın iddianamede tanımlanan eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 283/1 maddesinde "Suç işleyen bir kişiye araştırma, yakalanma, tutuklanma veya hükmün infazından kurtulması için imkân sağlayan kimse, altı aydan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır." şeklinde tarif edilen suçluyu kayırmak suçunu oluşturduğu gözetilerek Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararının kaldırılması yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 11.07.2013 tarih ve 2013/11238/44910 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.07.2013 tarih ve 2013/246541 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Her ne kadar karşılıklı görevsizlik kararları üzerine mercii tarafından Asliye Ceza Mahkemesi yerine Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasında isabet görülmediğinden bahisle kanun yararına bozma talebinde bulunulmuş ise de; davanın esası sonuçlandığında olağan bir yasa yolu olan temyiz denetimi sırasında görev hususunun CMUK"nın 308/4. maddesi uyarınca incelenebileceği, karar veya hükümlerin olağan yasa yoluyla incelenmesi imkanı varken olağanüstü bir yasa yolu olan kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceği anlaşılmakla, koşulları bulunmayan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.