MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalıya ait işyerinde 27.06.2008 tarihinden 03.06.2013 tarihine kadar garson olarak çalıştığını, en son aldığı ücretin 980-TL olduğunu, davacının her çalışma gününde 12 saat çalıştığını, işe giriş tarihinden 2008 yılına kadar haftada bir gün yapılan özel gecelerde mesai harici üç saat çalıştığını ve karşılığının ödenmediğini, ayrıca işe giriş tarihinden itibaren her ayda bir gün saat 14.00 dan 24.00 a kadar demirbaş sayımı için çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve karşılığının ödenmediğini, davacının uzun süre zam almadan aynı ücretle çalıştırıldığı için otel yetkililerinden zam talebinde bulunduğunu ve fazla mesai ücretlerinin ve yıllık izin ücretlerinin ödenmemesinden dolayı Noter ihtarnamesi ile iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 18.04.2008 tarihinden itibaren mevsimlik servis elemanı olarak çalışmaya başladığını, arada askerlik görevini ifa ettiğini, işyerinde vardiya usulü çalışma yapıldığı için fazla mesai yapılmadığını, istisnai olarak yapılan çalışmalar için ise yerine ücretsiz izin kullandırıldığını veya karşılığının ödendiğini, davacının her gün 12 saat çalıştığı yönündeki beyanının doğru olmadığını ve vardiya usulü çalışıldığı için günlük 8 saat çalışma yapıldığını, ayrıca bordrolarda görüleceği üzere istisnai olarak yapılan çalışmaların da karşılığının ödendiğini veya ücretli izin olarak kullandırıldığını, davacı iş akdinin askıya alınması sürecinde müvekkil şirketi tüm ücretleri yönü ile ibra ettiğini, mevsimlik işçi olarak çalışan davacının yıllık izin haklarının bulunmadığını, davacının uzun yıllar aynı ücretle çalıştırılmasının doğru olmadığını hatta davacı ile birlikte hareket eden arkadaşları ... ve...`un yapılan artışları beğenmemesi nedeniyle amirlerini tehdit ettiğini ve küfür ettiklerini, bu durumun yönetime aktarılacağı ve sözleşmelerinin haklı nedenle feshedileceği düşüncesi üzerine iş akitlerini sözde haklı nedenlerle fesh cihetine gittiklerini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 06/06/2016 tarih ve 2015/12120 esas, 2016/12225 karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak;
“Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve buna bağlı olarak kıdem tazminatına hak kazanın kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda; mahkemece davacı tanıklarının aynı nedenle açtıkları davaları bulunması nedeni ile beyanlarına itibar edilmediği, davacının dosya içindeki diğer deliller ile fazla mesai yaptığını ispatlayamadığı gerekçesiyle fazla mesai alacağı bulunmadığı ve kıdem tazminatına hak kazanamadığı kabul edilmiştir. Dairemizce aynı gün incelenip karar bağlanan yerel mahkemenin 2013/490 Esas ve 2014/187 Karar sayılı dosyasında davacı ile aynı işi yapan ..."in fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Aynı dönemde aynı işyerinde aynı işi yapan işçiler hakkında mesai saatlerinin farklı olduğunun kabulü isabetli görülmemiştir. Mahkemece öncelikle davacıya çalışma saatleri açıklattırılmalı, taraf tanıkları yeniden dinlenerek beyanları arasındaki çelişkiler giderilmeli, işyerinde garsonlar için farklı vardiyaların uygulanıp uygulanmadığı belirlenerek, fazla mesai yapıldığı mahkemece de kabul edilen ..."e ait dava dosyası da gözönünde bulundurularak, tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle çıkacak sonuca göre davacının fazla mesai alacağı olup olmadığına ve buna bağlı olarak kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığına karar verilmelidir. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin eksik inceleme ile karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.”gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yargılama yapılmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan, fazla mesai ücreti alacağının ıslahla arttırılan miktarlarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, bu alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının fazla mesai ücretine ilişkin 2 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“2-1.831,15 TL net fazla mesai ücreti alacağının, 400,00 TL‘sinin dava tarihi olan 25.06.2013 tarihinden, bakiye 1.431,15 TL’sine ıslah tarihi olan 03.07.2014 tarihinden itibaren, işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.