Konut dokunulmazlığının ihlali - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1534 Esas 2018/1989 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1534
Karar No: 2018/1989
Karar Tarihi: 19.03.2018

Konut dokunulmazlığının ihlali - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1534 Esas 2018/1989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkındaki kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna dair kurulan hükümlerin beraat ile sonuçlandığı ve bu hükümlerin usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle onandığı belirtiliyor. Ancak sanıklar hakkındaki konut dokunulmazlığının ihlali suçuna dair kurulan hükümlerin ise sanıkların savunmalarının alındığı tarihten inceleme gününe kadar zamanaşımını kesen başka bir neden olmaksızın sürenin geçmesi nedeniyle bozulduğu ifade ediliyor. Bu nedenle sanıklar hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildiği belirtiliyor.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımına tâbi olduğu ve hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK\"nın 321. maddesi uyarınca bozulduğu ifade ediliyor.

14. Ceza Dairesi 2017/1534 E. , 2018/1989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan ..."nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar haklarında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanıklara isnat edilen konut dokunulmazlığının ihlali suçunun 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımına tâbi olduğu ve sanıklar ... ve ..."nin savunmasının alındığı 13.02.2008 ve sanık ..."nin savunmasının alındığı 30.07.2008 tarihinden inceleme gününe kadar zamanaşımını kesen başka bir neden olmaksızın anılan sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanıklar haklarında açılan kamu davalarının 1412 sayılı CMUK"nın 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.