Danıştay 12. Daire 2021/2225 Esas 2022/1036 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2225
Karar No : 2022/1036


TEMYİZ İSTEMİNDE BULUNAN TARAFLAR :
1-(DAVACI) …
2-(DAVALI) …Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …İdare Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının taraflarca aleyhe olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Vergi denetmeni olarak görev yapmakta iken emekliye ayrılan davacı tarafından; 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca vergi denetmeni kadro ünvanının kaldırılması üzerine, aynı Kanun Hükmünde Kararname ile ihdas edilen vergi müfettişi kadro unvanı için öngörülen ek gösterge ile makam ve görev tazminatından yararlandırılması talebiyle yaptığı başvurunun reddine dair işlemin iptali ile 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği 10/07/2011 tarihinden itibaren yoksun kalınan parasal haklarının yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …İdare Mahkemesince; daha önce verilen Mahkeme kararının, makam ve görev tazminatına ilişkin kısmının kesinleşmesi ve ek göstergeye ilişkin iptal kısmının Danıştay Onikinci Dairesinin 10/10/2019 tarih ve E:2018/5616, K:2019/7335 sayılı kararı ile bozulması üzerine, bozma kararına uyularak; 02/11/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 5/p maddesi ile 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Geçici 12. maddesinin 8. fıkrasına eklenen cümleyle, vergi müfettişi kadrolarına atanmış sayılanlardan halen bu kadrolarda bulunanların, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (g) bendinde öngörülen ek göstergelerden, anılan bentte belirtilen şartlar aranmaksızın yararlanacağı öngörülmek suretiyle, 15/11/2011 tarihinden sonra halen bu kadrolarda bulunanlar yönünden istisnai bir düzenleme yapıldığı, düzenlemenin, yürürlüğe girdiği tarihten önce emekliye ayrılanları kapsamadığı; bu tarihten önce emekliye ayrılanların, (XXXI) sayılı Eşitlik Cetvelinin 34. sırası ile yapılan eşitlik işlemi uyarınca, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı”bölümünün (g) bendinde yer alan şartları taşımaları gerektiği, 657 sayılı Kanun'a ekli (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin I/g bendindeki "yeterlik sınavında başarılı olma" koşulunu taşımayan davacının; anılan bentteki ek göstergeden yararlandırılmamasına ilişkin dava konusu işlemin bu kısmında hukuka aykırılık görülmediği, nitekim, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 23/01/2017 tarih ve E:2016/3467, K:2017/182 sayılı kararının da bu yönde olduğu gerekçesiyle ek göstergeden kaynaklı parasal haklar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TARAFLARIN İDDİALARININ ÖZETİ :
Davacı tarafından; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin (g) bendinde ek gösterge rakamından, şartlar aranmaksızın yararlanan vergi müfettişleri için öngörülen rakamın, vergi denetmeni kadro unvanı üzerinden emekliye ayrılanlara da uygulanması gerektiği, bunun Anayasa'nın eşitlik ilkesinin bir gereği olduğu, davanın reddine ilişkin Mahkeme kararı, önceki Danıştay kararları, Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararları ile eşitlik ilkesine aykırı olduğundan bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
Davalı idare tarafından; harçtan muaf olmalarına rağmen Mahkeme kararında kurumun harç ödemesine karar verildiği, kararın bu kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmüştür.

TARAFLARIN SAVUNMASININ ÖZETİ : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, taraflarca ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle davanın reddi yolundaki …İdare Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Posta gideri avansından artan tutarın istemleri halinde taraflara iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.